Assalammualaikum...
Saya ada sedikit masalah berkenaan satu artikel yang saya jumpa...berikut adalah kandungan artikel tersebut:
"Doktor, Islam dan Logik : Sebuah Perbandingan Klasik Dan Moden
Doktor memulakan syarahannya dengan membawa para hadirin
memikirkan sejenak dengan hadith yang maknanya sedikit sebanyak "Dalam
diri-diri kamu ada kebesaran Tuhan". Doktor menyuruh kita melihat
kedua tapak tangan dan perhatikan garis-garis di tapak tangan kita.
Garisan-garisan di tangan kiri menunjukkan angka 8 dan 1 dalam Bahasa Arab
dan tangan kanan 1 dan 8 dan membawa ke jumlah 81 + 18 = 99 iaitu bilangan
nama Allah. Berikut adalah antara intipati syarahannya secara ringkas:-
1. Cara makan, kenapa kita gunakan tangan? Mengikut cara Rasulullah
s.a.w, beliau akan menggaulkan lauk dan nasi dengan tangan kanannya dan
kemudian membiarkan sebentar, lalu Rasullah saw akan mengambil sedikit
garam menggunakan jari kecilnya(yg last tu), lalu Rasullah saw akan
menghisap garam itu. Kemudian barulah Rasulullah makan nasi dan lauknya!.
Mengapa? Kerana kedua belah tangan kita ada mengeluarkan 3 macam enzim,
tetapi konsentrasi di tangan kanan kurang sedikit dari yg kiri. Ini adalah
kerana enzim yg ada di tangan kanan itu merupakan enzim yang dapat
menolong proses penghadaman (digestion), ia merupakan the first process of
digestion. Mengapa menghisap garam? Kerana garam adalah sumber mineral dari
tanah yg diperlukan oleh badan kita. Dua cecah garam dari jari kita itu
adalah sama dgn satu liter air mineral. Kita berasal dari tanah maka
lumrahnya bahan yang asal dari bumi (tanah) inilah yg paling berkhasiat
untuk kita. Kenapa garam? Selain dari sebab ia adalah sumber mineral, garam
juga adalahpenawar yang paling mujarab bagi keracunan, mengikut Dr,
dihospital-hospital, the first line of treatment for poisoning adalah
dengan memberi Sodium Chloride, iaitu GARAM. Garam juga dapat menghalang
sihir dan makhluk-makhluk halus yang ingin menggangu manusia.
2. Cara Rasulullah mengunyah - Rasulullah akan mengunyah banyak 40
kali untuk membiarkan makanan itu betul-betul lumat agar perut kita senang
memproseskan makanan itu.
3. Membaca Basmalah (Bismillahirrahma Nirrahim). Membaca
Basmalah sebelum makan untuk mengelakkan penyakit. Kerana bacteria dan
racun ada membuat perjanjian dengan Allah swt, apabila Basmalah dibaca maka
bakteria dan racun akan musnah dari sumber makanan itu. Cara Rasulullah
minum. Janganlah kita minum berdiri walaupun makruh tetapi ia makruh yang
menghampiri kepada haram. Jangan kita minum dari bekas yg besar dan jangan
bernafas sedang kita minum. Kerana apabila kita minum dari bekas yg besar,
lumrahnya kita akan meneguk air dan dalam proses minum itu, kita tentu akan
bernafas dan menghembuskan nafas dari hidung kita. Kerana apabila kita
hembus, kita akan mengeluarkan CO2 iaitu carbon dioxide, yang apabila
bercampur dgnairH20, akan menjadi H2CO3, i!aitu sama dengan cuka,
menyebabkan minuman itu menjadi acidic. Jangan meniup air yg panas,
sebabnya sama diatas. Cara minum, seteguk bernafas, seteguk bernafas
sehingga habis.
4. Mengapa Islam menyuruh di sebat 100 kali orang belum
berkahwin yang berzina, dan merejam sehingga mati org yg sudah berkahwin
yang berzina? Badan manusia akan mengeluarkan sel-sel darah putih atau
antibiotik yg dapat melawan penyakit. Dan sel-sel ini terdapat di daerah
tulang belakang, berdekatan dengan sum-sum tulang manusia. Lelaki yang
belum berkahwin dia akan dapat mengeluarkan beribu-ribu sel ini, manakala
lelaki yang sudah berkahwin hanya dapat menghasilkan 10 unit sel ini
sehari, kerana antara sebabnya ialah kerana sel-sel lain akan hilang kerana
perhubungan suami isteri. Jadi apabila lelaki yang
belum berkahwin didapati salah kerana zina hendaklah disebat 100 kali. Ini
adalah kerana apabila dia disebat di belakangnya, suatu amaran tentang
kesakitan !itu akan membuatkan penghasilan beribu sel antibiotik yang dapat
melawan virus HIV jika ia ada di badannya, dengan itu dapatlah antibodi
melawan virus HIV itu. Tetapi jika lelaki itu sudah berkahwin, walaupun
disebat 100 kali ia akan tetap menghasilkan 10 unit antibody sahaja, jadi
dengan itu hukumannya direjam hingga mati agar dia tidak dapatmerebakkan
virus HIV itu. Itulah sedikit sebanyak inti syarahan yg disampaikan oleh Dr
Jamnul Azhar. Harap ia akan memberi manfaat pada anda sekalian, dan sedikit
informasi yang diberikan oleh Mudarisana,
5. Mudaris Iskandar mengenai Ka'bah. Mengapa ia terletak di
Mekah al- Mukarramah dan mengapa ia empat persegi (cube). Ia terletak di
posisinya sekarang kerana setelah dibuat kajian oleh para cendikiawan dari
Pakistan dan Arab, didapati, tempat terletaknya Ka'bah sekarang itu, adalah
betul-betul di tengah bumi. Mengapa ia empat persegi, ia melambangkan
perpaduan ummah yang bergerak maju! bersama, equality and unity, tidak
seperti bentuk pyramid, dimana ia diumpamakan, seperti hanya seorang
pemenang yg berada diatas setelah ia memijak-mijak yang lain. Dan antara
lagi sebab mengapa 4 persegi melambangkan 4 imam besar, Maliki, Hambali,
Hanafi dan Syafi'i, melambangkan kebenaran keempat-empat Imam tersebut"
Saya cuma ingin bertanya:
1-Boleh uztaz terangkan lebih lanjut dan terperinci tentang kesahihan kandungannya..yang mana adalah sahih...dan yang mana satu dhaif...Ini kerana ada antara kenalan saya yang tidak menerima kenyataan ini dgn alasan tiada nas2 yang sahih yang menyokong...ada pula yang mempersoalkan tindakan mengunyah makanan adalah satu tindakan yang tidak praktikal utk diamalkan...
2-Boleh atau tidak kita menyebarkan cerita2 sebegini...Ini kerana ada yang berpendapat tak boleh kerana kenyataan di dalam artikel berkenaan boleh jadi palsu....takut2 kalau nanti kita di persoalkan...
3-Boleh atau tidak kita beramal dgn hadis dhoif....boleh ustaz terangkan dgn lebih lanjut...kalau boleh terangkan juga pembahagian hadis dan hukum beramal dengannya...
Saya berharap ustaz dapat menerangkan perkara ini dgn lebih lanjut...kalau boleh dgn kadar segera...sbb ini sudah menjadi satu issue dan ada yang mempersoalkannya....harap bantuan ustaz....Wassalam...
:salam
Alhamdulillah, inilah jawapannya:
Sains semata-mata untuk dijadikan kayu pengukur dalam menafsirkan al-Quran dan al-Sunnah adalah suatu hal yg tidak dapat diterima.
Kerana ilmu sains dengan segala teori2nya sentiasa menerima perkembangan. Teori2nya pula tidaklah mutlak benar. Hari ini seseorang mengatakan begini. Esok lusa orang lain membatalkan teori berkenaan. Bahkan kadangkala dia sendiri yang membatalkannya.
Kebenaran al-Quran dan sabdaan s.a.w. bukan melalui pertimbangan teori2 sains. Kedua-duanya itu benar adalah mutlak benar. Kerana ia benar. Tidak kira samada ia bertepatan dengan teori sains masa kini ataupun tidak. Yang pasti ia tetap benar. Kerana teori sains hari ini yang nampak bertentangan dengan dua sumber ini, tidak semestinya ia selamanya begitu. Al-Quran tidak berubah-ubah. Yang sentiasa berubah ialah teori sains itu. Apabila satu penemuan baru ditemui, maka berubahlah. Esok lusa satu penemuan baru ditemui, ia berubah lagi.
PEgangan kita ialah, seandainya ada pertentangan antara dua sumber dan sains, maka dua sumber itulah yang benar. Teori sains itu salah. Kerana teori sains itu adalah hasil penemuan manusia. Sedangkan al-Quran adalah Kalamullah. Tuhan yang mencipta manusia dan segenap makhluk.
Pada hakikatnya bukan bertentangan dengan sains, tetapi ilmu manusia itulah yang belum dapat atau belum mampu menemuinya. Ilmu manusia sangat terhad.
Ini dibuktikan dengan masalah hadis lalat (HR al-Bukhari). Di mana Rasul yang mulia s.a.w. telah menyatakan, jika lalat masuk ke dalam minuman kita, maka hendaklah dibenamkan kemudian membuangnya. Menurut Rasul s.a.w. salah satu sayapnya adalah penyakit dan salah satunya adalah ubat.
Berdasarkan kepada ilmu kedoktoran, lalat adalah penyebar penyakit. Bagaimana ia boleh menjadi ubat?
Dalam hal ini, jika kita bergantung kepada teori ilmu modern semata2 dalam menafsirkan sumber Islam, sudah tentu ia akan menyebabkan kita menafikan Hadis yg berstatus shahih itu.
Barangkali akan dikatakan, hadis ini barangkali tidak shahih. Atau lebih parah lagi (na'uzubillahi min zalik), menolak terus Rasulullah s.a.w.
Dalam hal ini, ada beberapa penyelesaiannya:
1. Kita hendaklah berpegang kepada bahawa hadis itulah yang benar. Sedangkan ilmu kedoktoran masih belum mampu membuat penemuan dalam hal ini.
2. Kita hendaklah membuat rujukan dan semakan yang mendalam dalam hal ini. Dan ternyata, seorang pakar bedah tulang dari Mesir (sebagaimana yg diceritakan oleh al-qaradhawi) telah memperolehi jawapannya¹. Antaranya ialah, tidak benar dalam bidang kedoktoran tidak wujud perubatan menggunakan lalat. Menurutnya, sebelum ditemui sulfa, doktor-doktor biasa mengubati tulang yang rapuh dan luka-luka dengan lalat. Pengubatan cara ini dihentikan bukan kerana gagal, tetapi kerana penemuan sulfa yang lebih menarik perhatian para pakar.
Jawab:
Boleh disebarkan:
- jika ia tidak bertentangan dengan al-Quran dan al-Sunnah..
- Isikandungannya juga memang benar2 dari penyelidikan pakar-pakar. Bukan cerita-cerita bohong dan dusta. Kerana kebenaran Islam dapat ditonjolkan tanpa memerlukan cerita2 palsu dan dusta.
Seperti yang dijelaskan di atas, bahawa teori-teori ilmu sains atau kedoktoran dsbnya semata2 tidak boleh dijadikan asas kepada penafsiran. Namun untuk tujuan memperkukuhkan keyakinan dan kebenaran wahyu Tuhan, maka itu adalah satu perkara yang amat baik sekali.
Adakalanya, kita perlu malah wajib menyuakan berita-berita atau laporan2 penyelidikan sains yang secara khusus bertepatan dengan Firman Allah atau sabdaan RasulNya s.a.w. Demi untuk mempertahankan agamaNya.
Adakalanya musuh2 Islam sering memperlekeh ayat2 Allah dan sabdaan RasulNya, seperti Hadis lalat di atas. Maka dengan penemuan dari pakar mengenainya dapat sekurang2nya menutup mulut mereka.
Jawab:
Perkara beramal dengan hadis dha'if telah kita bahaskan banyak kali. Sila buat carian dalam arkib al-ahkam.net.
Kesimpulan:
Tafsiran berdasarkan sains dsbnya dapat mengukuhkan keyakinan umat Islam terhadap kebenaran Islam. Dan dapat menarik perhatian orang-orang bukan Islam terhadap kebenaran Islam.
Semoga bermanfaat utk semua..
:wassalam
zain y.s
---------------------
Rujukan:
1. Petikan Fatawa Mu'asharah vol. 1, al-Qaradhawi sekitar masalah hadis lalat:
Ó: ãÇ Þæáßã Ýí ÍÏíË ÇáÐÈÇÈ -ÃÚäí ÇáÍÏíË ÇáÔÑíÝ ÇáäÈæí ÇáÐí íÞæá: "ÅÐÇ æÞÚ ÇáÐÈÇÈ Ýí ÅäÇÁ ÃÍÏßã ÝáíÛãÓå¡ ÝÅä Ýí ÃÍÏ ÌäÇÍíå ÏÇÁ æÝí ÇáÂÎÑ ÔÝÇÁ".
åá åÐÇ ÇáÍÏíË ÕÍíÍ ãÊÝÞ Úáì ÕÍÊå¿ æãÇ Íßã ãä ÃäßÑå Ãæ ÊÔßß Ýí ÕÍÉ äÓÈÊå Åáì ÑÓæá Çááå Õáì Çááå Úáíå æÓáã åá íÎÑÌå åÐÇ ãä ÇáÏíä¿ ÝÅä ÈÚÖ ÇáÃØÈÇÁ Ýí ÚÕÑäÇ ÃËÇÑæÇ ÛÈÇÑÇ Íæá ÕÍÉ åÐÇ ÇáÍÏíË Åáì ÍÏ ÇáÓÎÑíÉ Èãä ÕÏÞ ÈãÖãæäå æÐáß áãÇ åæ ãÚÑæÝ Ýí -Úáã ÇáØÈ ÇáæÞÇÆí æÇáÚáÇÌí- ãä Ãä ÇáÐÈÇÈ ÃÍÏ ÇáÃÏæÇÊ ÇáäÇÔÑÉ ááÃãÑÇÖ¡ áãÇ íÍãá ãä ÇáÌÑÇËíã ÇáÖÇÑÉ¡ æáã íÚÑÝ Ãä ÃÍÏÇ ÇÓÊÎÏãå ááÚáÇÌ ÝßíÝ íÞæá ÇáÍÏíË: Åä Ýí ÃÍÏ ÌäÇÍíå ÔÝÇÁ¿
äÑÌæ ÇáÅíÖÇÍ. ÝÞÏ ßËÑÊ ÇáãÌÇÏáÇÊ Íæá åÐÇ ÇáÍÏíË¡ ÍÊì ÇÊÎÐå ÈÚÖ ãä áÇ Ïíä áåã¡ ÊßÆÉ ááÊäÏíÏ ÈÇáÏíä¡ æÇáÇÓÊÎÝÇÝ ÈÇáãÊÏíäíä.
Ì: ÃãÇ ÇáÌæÇÈ Úä ÓÄÇá ÕÇÍÈ ÇáÓÄÇá¡ æãÇ ÊÖãäå ãä ÇÓÊÝÓÇÑÇÊ ÝÃáÎÕå Ýí ÇáäÞÇØ ÇáÊÇáíÉ:
ÃæáÇ: Åä ÇáÍÏíË ÕÍíÍ ÑæÇå ÇáÅãÇã ÇáÈÎÇÑí Ýí ÌÇãÚå ÇáÕÍíÍ¡ æáßäå áÇ íÚÏ ãä "ÇáãÊÝÞ Úáíå" Ýí ÇÕØáÇÍ ÚáãÇÁ ÇáÍÏíË¡ áÃä ÇáãÊÝÞ Úáíå ÚäÏåã åæ ãÇ ÇÊÝÞ Úáì ÑæÇíÊå ÇáÔíÎÇä -ÇáÈÎÇÑí æãÓáã- Ýí ÕÍíÍåãÇ. æåÐÇ ÇáÍÏíË ããÇ ÇäÝÑÏ Èå ÇáÈÎÇÑí¡ æáã íÎÑÌå ãÓáã¡ ÑÍãåãÇ Çááå.
æãÚáæã Ãä ÃÍÇÏíË ÕÍíÍ ÇáÈÎÇÑí ãÊáÞÇÉ ÈÇáÞÈæá áÏì ÌãÇåíÑ ÇáÃãÉ Ýí ãÎÊáÝ ÇáÚÕæÑ¡ æÎÕæÕÇ ÝíãÇ Óáã ÝíåÇ ãä ÇáäÞÏ æÇáÇÚÊÑÇÖ ãä ÌåÇÈÐÉ ÚáãÇÁ ÇáÃãÉ ãä ÇáãÍÏËíä æÇáÝÞåÇÁ ÇáÑÇÓÎíä.
æáÇ ÃÚáã ÃÍÏÇ ãä ÇáÚáãÇÁ ÇáÓÇÈÞíä ÃËÇÑ ÅÔßÇáÇ Íæá åÐÇ ÇáÍÏíË Ãæ ÊÍÏË Úä ÚáÉ ÞÇÏÍÉ Ýí ÓäÏå Ãæ ãÊäå.
ËÇäíÇ: Åä åÐÇ ÇáÍÏíË áÇ íÊÚáÞ ÈÈíÇä ÃÕá ãä ÃÕæá ÇáÏíä¡ ãä ÇáÅáåíÇÊ Ãæ ÇáäÈæÇÊ Ãæ ÇáÓãÚíÇÊ¡ æáÇ ÈÈíÇä ÝÑíÖÉ ãä ÝÑÇÆÖå ÇáÙÇåÑÉ Ãæ ÇáÈÇØäÉ¡ ÇáÔÎÕíÉ Ãæ ÇáÇÌÊãÇÚíÉ… æáÇ ÈÈíÇä ÃãÑ ãä ÃãæÑ ÇáÍáÇá æÇáÍÑÇã Ýí ÍíÇÉ ÇáÝÑÏ Ãæ ÇáÌãÇÚÉ¡ æáÇ ÈÈíÇä ÊÔÑíÚ ãä ÊÔÑíÚÇÊ ÇáÅÓáÇã ÇáãäÙãÉ áÍíÇÉ ÇáÃÓÑÉ æÇáãÌÊãÚ æÇáÏæáÉ æÇáÚáÇÞÇÊ ÇáÏæáíÉ¡ æáÇ ÈÈíÇä ÎáÞ ãä ÃÎáÇÞ ÇáÅÓáÇã ÇáÊí ÈÚË ÇáÑÓæá áíÊãã ãßÇÑãåÇ.
æáæ Ãä ãÓáãÇ ÚÇÔ ÚãÑå Ïæä Ãä íÞÑà åÐÇ ÇáÍÏíË Ãæ íÓãÚ Èå¡ áã íßä Ðáß ÎÏÔÇ Ýí Ïíäå¡ æáÇ ÃËÑ Ðáß Ýí ÚÞíÏÊå Ãæ ÚÈÇÏÊå¡ Ãæ Óáæßå ÇáÚÇã.
Ýáæ ÓáãäÇ -ÌÏáÇ- Èßá ãÇ ÃËÇÑå ÇáãÊÔßßæä Íæá ÇáÍÏíË¡ æÍÐÝäÇå ãä ÕÍíÍ ÇáÈÎÇÑí ÃÕáÇ¡ ãÇ ÖÑ Ðáß Ïíä Çááå ÔíÆÇ.
ÝáÇ ãÌÇá áÃæáÆß ÇáÐíä íÊÎÐæä ãä ÇáÔÈåÇÊ ÇáãËÇÑÉ Íæá ÇáÍÏíË¡ ÓÈíáÇ ááØÚä Ýí ÇáÏíä ßáå¡ ÝÇáÏíä -ÃÚäí ÇáÅÓáÇã- ÃÑÓÎ ÞÏãÇ¡ æÃËÈÊ ÃÕæáÇ¡ æÃÚãÞ ÌÐæÑÇ ãä Ãä íäÇá ãäå ÈÓÈÈ åÐå ÇáÔÈåÇÊ ÇáæÇåíÉ.
ËÇáËÇ: Åä åÐÇ ÇáÍÏíË -æÅä ßÇä ÕÍíÍÇ áÏì ÚáãÇÁ ÇáÃãÉ- åæ ãä ÃÍÇÏíË ÇáÂÍÇÏ¡ æáíÓ ãä ÇáãÊæÇÊÑ ÇáÐí íÝíÏ ÇáíÞíä.
æÃÍÇÏíË ÇáÂÍÇÏ ÅÐÇ ÑæÇåÇ ÇáÔíÎÇä Ãæ ÃÍÏåãÇ ÞÏ ÇÎÊáÝ ÝíåÇ ÇáÚáãÇÁ: åá ÊÝíÏ ÇáÚáã Ãí ÇáíÞíä Ãã ÊÝíÏ ãÌÑÏ ÇáÙä ÇáÑÇÌÍ¿ Ãã íÝíÏ ÈÚÖåÇ ÇáÚáã ÈÔÑæØ ÎÇÕÉ¿
æåÐÇ ÇáÎáÇÝ íßÝí ááÞæá ÈÃä ãä ÃäßÑ ÍÏíËÇ ãä ÃÍÇÏíË ÇáÂÍÇÏ¡ ÞÇãÊ ÔÈåÉ Ýí äÝÓå Íæá ËÈæÊå æäÓÈÊå Åáì ÇáäÈí Õáì Çááå Úáíå æÓáã. áÇ íÎÑÌ ÈÐáß ãä ÇáÏíä áÃä ÇáÐí íÎÑÌ ãäå ÅäßÇÑ ãÇ ßÇä ãäå ÈíÞíä áÇ ÑíÈ Ýíå¡ æáÇ ÎáÇÝ ãÚå¡ Ãí ÇáÞØÚí ÇáÐí íÓãíå ÇáÚáãÇÁ "ÇáãÚáæã ãä ÇáÏíä ÈÇáÖÑæÑÉ".
ÅäãÇ íÎÑÌ ãä ÇáÏíä ÍÞÇ ãä ÇÊÎÐ ãä ÇáÛÈÇÑ ÇáãËÇÑ Íæá åÐÇ ÇáÍÏíË æÓíáÉ ááØÚä Ýí ÇáÏíä æÇáÇÓÊåÒÇÁ Èå¡ ÝÅä åÐÇ ßÝÑ ÕÑíÍ.
ÑÇÈÚÇ: ÃãÇ ãÖãæä ÇáÍÏíË æÚáÇÞÊå ÈÇáÚáã æÇáØÈ ÇáÍÏíË¡ ÝÞÏ ÏÇÝÚ Úäå ßËíÑ ãä ßÈÇÑ ÇáÃØÈÇÁ æÑÌÇá ÇáÚáã¡ ãÓÊÔåÏíä ÈÈÍæË æÏÑÇÓÇÊ áÚáãÇÁ ÛÑÈííä ãÑãæÞíä. æäÔÑ Ðáß ßËíÑ ãä ÇáãÌáÇÊ ÇáÅÓáÇãíÉ Ýí ãäÇÓÈÇÊ ÔÊì.
æÍÓÈí åäÇ Ãä ÃäÞá ÃÍÏË ÑÏ Úáãí ØÈí Íæá åÐÇ ÇáãæÖæÚ¡ äÔÑÊå ãÌáÉ "ÇáÊæÍíÏ" ÇáãÕÑíÉ Ýí ÚÏÏåÇ ÇáÎÇãÓ áÓäÉ 1397-1977 æåæ ááÃÓÊÇÐ ÇáÏßÊæÑ Ããíä ÑÖÇ ÃÓÊÇÐ ÌÑÇÍÉ ÇáÚÙÇã æÇáÊÞæíã ÈÌÇãÚÉ ÇáÅÓßäÏÑíÉ¡ ÅËÑ ãÞÇá äÔÑÊå ÈÚÖ ÇáÕÍÝ áØÈíÈ ÂÎÑ ÊÔßß Ýí ÇáÍÏíË ÇáãÐßæÑ.
íÞæá ÇáÏßÊæÑ Ããíä ÑÖÇ:
" Ýí ÌÑíÏÉ ÇáÌãÚÉ íæã 18/3/1977 ÑÝÖ ÃÍÏ ÇáÃØÈÇÁ ÇáÒãáÇÁ ÍÏíË ÇáÐÈÇÈÉ Úáì ÃÓÇÓ ÇáÊÍáíá ÇáÚáãí ÇáÚÞáí áãÊäå áÇ Úáì ÃÓÇÓ ÓäÏå. æÇãÊÏÇÏÇ ááãäÇÞÔÉ ÇáåÇÏÆÉ ÇáÊí ÈÏÃÊåÇ åÐå ÇáÌÑíÏÉ ÃÑì Ãä ÃÚÇÑÖ ÇáÒãíá ÇáÝÇÖá ÈãÇ íÃÊí:
1. áíÓ ãä ÍÞå Ãä íÑÝÖ åÐÇ ÇáÍÏíË Ãæ Ãí ÍÏíË äÈæí ÂÎÑ áãÌÑÏ ÚÏã ãæÇÝÞÊå ááÚáã ÇáÍÇáí. ÝÇáÚáã íÊØæÑ æíÊÛíÑ. Èá æíÊÞáÈ ßÐáß. Ýãä ÇáäÙÑíÇÊ ÇáÚáãíÉ ãÇ ÊÕÝ ÔíÆÇ Çáíæã ÈÃäå ÕÍíÍ¡ Ëã ÊÕÝå ÈÚÏ Òãä ÞÑíÈ Ãæ ÈÚíÏ ÈÃäå ÎØÃ. ÝÅÐÇ ßÇä åÐÇ åæ ÍÇá ÇáÚáã ÝßíÝ íãßääÇ Ãä äÕÝ ÍÏíËÇ ÈÃäå ÎØà ÞíÇÓÇ Úáì äÙÑíÉ ÚáãíÉ ÍÇáíÉ. Ëã äÑÌÚ ÝäÕÍÍå ÅÐÇ ÊÛíÑÊ åÐå ÇáäÙÑíÉ ÇáÚáãíÉ ãÓÊÞÈáÇ¿
2. áíÓ ãä ÍÞå ÑÝÖ åÐÇ ÇáÍÏíË Ãæ Ãí ÍÏíË ÂÎÑ áÃäå "ÇÕØÏã ÈÚÞáå ÇÕØÏÇãÇ" Úáì ÍÏ ÊÚÈíÑå. ÝÇáÚíÈ ÇáÐí ÓÈÈ åÐÇ ÇáÇÕØÏÇã áíÓ ãä ÇáÍÏíË Èá ãä ÇáÚÞá¡ Ýßá ÇáãåÊãíä ÈÇáÚáæã ÇáÍÏíËÉ íÍÊÑãæä ÚÞæáåã ÇÍÊÑÇãÇ ÚÙíãÇ. æãä ÇÍÊÑÇã ÇáÚÞá Ãä äÞÇÑä ÇáÚáã ÈÇáÌåá. ÇáÚáã íÊßæä ãä ÃßÏÇÓ ÇáãÚÑÝÉ ÇáÊí ÊÑÇßãÊ áÏì ÇáÅäÓÇäíÉ ÌãÚÇÁ ÈÊÖÇÝÑ ÌåæÏåÇ ÌíáÇ ÈÚÏ Ìíá áÓÈÑ ÃÛæÇÑ ÇáãÌåæá. ÃãÇ ÇáÌåá Ýåæ ßá ãÇ äÌåáå¡ Ãí ãÇ áã íÏÎá ÈÚÏ Ýí äØÇÞ ÇáÚáã. æÈÇáäÙÑÉ ÇáãÊÚÞáÉ ÊÌÏ Ãä ÇáÚáã áã íßÊãá ÈÚÏ. æÅáÇ áÊæÞÝ ÊÞÏã ÇáÅäÓÇäíÉ. æÃä ÇáÌåá áÇ ÍÏæÏ áå. æÇáÏáíá Úáì Ðáß ÊÞÏã ÇáÚáã æÊæÇáí ÇáÇßÊÔÇÝÇÊ íæãÇ ÈÚÏ íæã ãä ÛíÑ Ãä íÙåÑ ááÌåá äåÇíÉ. Åä ÇáÚÇáã ÇáÚÇÞá ÇáãäÕÝ íÏÑß Ãä ÇáÚáã ÖÎã æáßä ÍÌã ÇáÌåá ÃÖÎã. æáÐáß áÇ íÌÈ Ãä íÛÑÞäÇ ÇáÚáã ÇáÐí Èíä ÃíÏíäÇ Ýí ÇáÛÑæÑ ÈÃäÝÓäÇ. æáÇ íÌÈ Ãä íÚãíäÇ ÚáãäÇ Úä ÇáÌåá ÇáÐí äÓÈÍ Ýíå. ÝÅääÇ ÅÐÇ ÞáäÇ Ãä Úáã Çáíæã åæ ßá ÔíÁ¡ æÅäå ÂÎÑ ãÇ íãßä ÇáæÕæá Åáíå ÃÏì Ðáß ÈäÇ Åáì ÇáÛÑæÑ ÈÃäÝÓäÇ¡ æÅáì ÇáÊæÞÝ Úä ÇáÊÞÏã¡ æÅáì ÇáÈáÈáÉ Ýí ÇáÊÝßíÑ. æßá åÐÇ íÝÓÏ ÍßãäÇ Úáì ÇáÃÔíÇÁ¡ æíÚãíäÇ Úä ÇáÍÞ ÍÊì áæ ßÇä ÃãÇã ÚíæääÇ. æíÌÚáäÇ äÑì ÇáÍÞ ÎØá æÇáÎØà ÍÞÇ¡ ÝÊßæä ÇáäÊíÌÉ ÃääÇ äÞÇÈá ÃãæÑÇ ÊÕØÏã ÈÚÞæáäÇ ÇÕØÏÇãÇ.. æãÇ ßÇä áåÇ Ãä ÊÕØÏã áæ ÇÓÊÚãáäÇ ÚÞæáäÇ ÇÓÊÚãÇáÇ ÝØÑíÇ ÓáíãÇ íÍÏæå ÇáÊæÇÖÚ æÇáÅÍÓÇÓ ÈÖÎÇãÉ ÇáÌåá ÃßËÑ ãä ÇáÊÃËÑ ÈÈÑíÞ ÇáÚáã æÇáÒåæ Èå.
3. áíÓ ÕÍíÍÇ Ãäå áã íÑÏ Ýí ÇáØÈ ÔíÁ Úä ÚáÇÌ ÇáÃãÑÇÖ ÈÇáÐÈÇÈ¡ ÝÚäÏí ãä ÇáãÑÇÌÚ ÇáÞÏíãÉ ãÇ íæÕÝ æÕÝÇÊ ØÈíÉ áÃãÑÇÖ ãÎÊáÝÉ ÈÇÓÊÚãÇá ÇáÐÈÇÈ. ÃãÇ Ýí ÇáÚÕÑ ÇáÍÏíË ÝÌãíÚ ÇáÌÑÇÍíä ÇáÐí ÚÇÔæÇ Ýí ÇáÓäæÇÊ ÇáÊí ÓÈÞÊ ÇßÊÔÇÝ ãÑßÈÇÊ ÇáÓáÝÇ -Ãí Ýí ÇáÓäæÇÊ ÇáÚÔÑ ÇáËÇáËÉ ãä ÇáÞÑä ÇáÍÇáí- ÑÃæÇ ÈÃÚíäåã ÚáÇÌ ÇáßÓæÑ ÇáãÖÇÚÝÉ æÇáÞÑÍÇÊ ÇáãÒãäÉ ÈÇáÐÈÇÈ. æßÇä ÇáÐÈÇÈ íÑÈì áÐáß ÎÕíÕÇ. æßÇä åÐÇ ÇáÚáÇÌ ãÈäíÇ Úáì ÇßÊÔÇÝ ÝíÑæÓ ÇáÈßÊÑíæÝÇÌ ÇáÞÇÊá ááÌÑÇËíã. Úáì ÃÓÇÓ Ãä ÇáÐÈÇÈ íÍãá Ýí Âä æÇÍÏ ÇáÌÑÇËíã ÇáÊí ÊÓÈÈ ÇáãÑÖ¡ æßÐáß ÇáÈßÊÑíæÝÇÌ ÇáÐí íåÇÌã åÐå ÇáÌÑÇËíã. æßáãÉ ÈßÊÑíæÝÇÌ åÐå ãÚäÇåÇ "ÂßáÉ ÇáÌÑÇËíã". æÌÏíÑ ÈÇáÐßÑ Ãä ÊæÞÝ ÇáÃÈÍÇË Úä ÚáÇÌ ÇáÞÑÍÇÊ ÈÇáÐÈÇÈ áã íßä ÓÈÈå ÝÔá åÐå ÇáØÑíÞÉ ÇáÚáÇÌíÉ. æÅäãÇ ßÇä Ðáß ÈÓÈÈ ÇßÊÔÇÝ ãÑßÈÇÊ ÇáÓáÝÇ ÇáÊí ÌÐÈÊ ÃäÙÇÑ ÇáÚáãÇÁ ÌÐÈÇ ÔÏíÏÇ. æßá åÐÇ ãÝÕá ÊÝÕíáÇ ÏÞíÞÇ Ýí ÇáÌÒÁ ÇáÊÇÑíÎí ãä ÑÓÇáÉ ÇáÏßÊæÑÇÉ ÇáÊí ÃÚÏåÇ ÇáÒãíá ÇáÏßÊæÑ ÃÈæ ÇáÝÊæÍ ãÕØÝì ÚíÏ ÊÍÊ ÅÔÑÇÝí Úä ÇáÊåÇÈÇÊ ÇáÚÙÇã æÇáãÞÏãÉ áÌÇãÚÉ ÇáÅÓßäÏÑíÉ ãä ÍæÇáí ÓÈÚ ÓäæÇÊ.
4. Ýí åÐÇ ÇáÍÏíË ÅÚáÇã ÈÇáÛíÈ Úä æÌæÏ Óã Ýí ÇáÐÈÇÈ. æåÐÇ ÔíÁ áã íßÔÝå ÇáÚáã ÇáÍÏíË ÈÕÝÉ ÞÇØÚÉ ÅáÇ Ýí ÇáÞÑäíä ÇáÃÎíÑíä. æÞÈá Ðáß ßÇä íãßä ááÚáãÇÁ Ãä íßÐÈæÇ ÇáÍÏíË ÇáäÈæí áÚÏã ËÈæÊ æÌæÏ ÔíÁ ÖÇÑ Úáì ÇáÐÈÇÈ. Ëã ÈÚÏ ÇßÊÔÇÝ ÇáÌÑÇËíã íÚæÏæä ÝíÕÍÍæä ÇáÍÏíË.
5. Åä ßÇä ãÇ äÃÎÐå Úáì ÇáÐÈÇÈ åæ ÇáÌÑÇËíã ÇáÊí íÍãáåÇ ÝíÌÈ ãÑÇÚÇÉ ãÇ äÚáãå Úä Ðáß:
( à ) áíÓ ÕÍíÍÇ Ãä ÌãíÚ ÇáÌÑÇËíã ÇáÊí íÍãáåÇ ÇáÐÈÇÈ ÌÑÇËíã ÖÇÑÉ Ãæ ÊÓÈÈ ÃãÑÇÖÇ.
(È) áíÓ ÕÍíÍÇ Ãä ÚÏÏ ÇáÌÑÇËíã ÇáÊí ÊÍãáåÇ ÇáÐÈÇÈÉ Ãæ ÇáÐÈÇÈÊÇä ßÇÝ áÅÍÏÇË ãÑÖ Ýíãä íÊäÇæá åÐå ÇáÌÑÇËíã.
(ÌÜ) áíÓ ÕÍíÍÇ Ãä ÚÒá ÌÓã ÇáÅäÓÇä ÚÒáÇ ÊÇãÇ Úä ÇáÌÑÇËíã ÇáÖÇÑÉ ããßä. æÅä ßÇä ããßäÇ ÝåÐÇ ÃßÈÑ ÖÑÑ áå. áÃä ÌÓã ÇáÅäÓÇä ÅÐÇ ÊäÇæá ßãíÇÊ íÓíÑÉ ãÊßÑÑÉ ãä ÇáÌÑÇËíã ÇáÖÇÑÉ ÊßæäÊ ÚäÏå ãäÇÚÉ ÖÏ åÐå ÇáÌÑÇËíã ÊÏÑíÌíÇ.
6. Ýí åÐÇ ÇáÍÏíË ÅÚáÇã ÈÇáÛíÈ Úä æÌæÏ ÔíÁ Úáì ÇáÐÈÇÈ íÖÇÏ ÇáÓãæã ÇáÊí ÊÍãáåÇ. æÇáÚáã ÇáÍÏíË íÚáãäÇ Ãä ÇáÃÍíÇÁ ÇáÏÞíÞÉ ãä ÈßÊÑíÇ æÝíÑæÓÇÊ æÝØÑíÇÊ ÊÔä ÇáæÇÍÏÉ ãäåÇ Úáì ÇáÃÎÑì ÍÑÈÇ áÇ åæÇÏÉ ÝíåÇ. ÝÇáæÇÍÏÉ ãäåÇ ÊÞÊá ÇáÃÎÑì ÈÅÝÑÇÒ ãæÇÏ ÓÇãÉ. æãä åÐå ÇáãæÇÏ ÇáÓÇãÉ ÈÚÖ ÇáÃäæÇÚ ÇáÊí íãßä ÇÓÊÚãÇáåÇ Ýí ÇáÚáÇÌ. æåí ãÇ äÓãíå "ÇáãÖÇÏÇÊ ÇáÍíæíÉ" ãËá ÇáÈäÓáíä æÇáßáæÑæãíÓÊíä æÛíÑåãÇ.
7. Åä ãÇ áÇ íÚáãå æãÇ áã íßÔÝå ÇáãÊÎÕÕæä Ýí Úáã ÇáÌÑÇËíã ÍÊì ÇáÂä áÇ íãßä ÇáÊßåä Èå. æáßä íãßä Ãä íßæä Ýíå ÇáßËíÑ ããÇ íæÖÍ ÇáÃãæÑ ÊæÖíÍÇ Ãßãá. æáÐáß íÌÈ ÚáíäÇ Ãä äÊÑíË ÞáíáÇ ÞÈá Ãä äÞØÚ ÈÚÏã ÕÍÉ åÐÇ ÇáÍÏíË ÈÛíÑ ÓäÏ ãä Úáã ÇáÍÏíË¡ æáÇ ÓäÏ ãä ÇáÚáã ÇáÍÏíË.
8. åÐÇ ÇáÍÏíË ÇáäÈæí áã íÏÚ ÃÍÏÇ Åáì ÕíÏ ÇáÐÈÇÈ ææÖÚå ÚäæÉ Ýí ÇáÅäÇÁ¡ æáã íÔÌÚ Úáì ÊÑß ÇáÂäíÉ ãßÔæÝÉ¡ æáã íÔÌÚ Úáì ÇáÅåãÇá Ýí äÙÇÝÉ ÇáÈíæÊ æÇáÔæÇÑÚ æÝí ÍãÇíÉ ÇáãäÇÒá ãä ÏÎæá ÇáÐÈÇÈ ÅáíåÇ.
9. Åä ãä íÞÚ ÇáÐÈÇÈ Ýí ÅäÇÆå æíÔãÆÒ ãä Ðáß æáÇ íãßäå ÊäÇæá ãÇ Ýíå ÝÅä Çááå áÇ íßáÝ äÝÓÇ ÅáÇ æÓÚåÇ.
10. åÐÇ ÇáÍÏíË ÇáäÈæí áÇ íãäÚ ÃÍÏÇ ãä ÇáÃØÈÇÁ æÇáÞÇÆãíä Úáì ÕÍÉ ÇáÔÚÈ ãä ÇáÊÕÏí ááÐÈÇÈ Ýí ãæÇØäå æãÍÇÑÈÊå æÅÚÏÇãå æÅÈÇÏÊå¡ æáÇ íãßä Ãä íÊÈÇÏÑ Åáì Ðåä ÃÍÏ ÚáãÇÁ ÇáÏíä Ãä åÐÇ ÇáÍÏíË íÏÚæ ÇáäÇÓ Åáì ÅÞÇãÉ ãÒÇÑÚ Ãæ ãÝÇÑÎ ááÐÈÇÈ. Ãæ Ãäå íÏÚæ Åáì ÇáÊåÇæä Ýí ãÍÇÑÈÊå. æãä ÕäÚ Ðáß Ãæ ÇÚÊÞÏ Ýíå ÝÞÏ æÞÚ Ýí ÎØà ßÈíÑ ".
åÐÇ ãÇ ÞÇáå ÇáØÈíÈ ÇáÚÇáã ÇáÃÓÊÇÐ ÇáÏßÊæÑ Ããíä ÑÖÇ ÈáÓÇä ÇáÚáã æÇáØÈ ÇáãÚÇÕÑ æÝíå ßÝÇíÉ æÛäíÉ ÌÒÇå Çááå ÎíÑÇ